Kayenta -> Page

Vanochtend bleek de grijsgrauwe lucht weer te hebben plaatsgemaakt voor strakblauw. Tegelijk lag er een dun laagje ijs op de auto, dus het was wel koud. In de loop van de dag liep dat gelukkig langzaamaan op, tot 17 graden nu, in Page.

Voordat we Kayenta achter ons lieten hebben we nog even een museumpje bezocht over de plaatselijke Navajo-indianencultuur. Wat we al eerder hadden opgemerkt is dat onze eigen Nederlandse vlag hier veel door de Navajo’s wordt gebruikt, maar dan met het woord “Open” of “Welcome” er in geschreven. Toen we een indiaanse er naar vroegen bleek dat ze uiteraard nog nooit van de Nederlandse vlag had gehoord; voor haar had onze nationale trots niets meer om het lijf dan een commerciële aanduiding…

Gisteravond waren we er al achter gekomen dat het waarschijnlijk toch niets meer zou worden met ons voornemen om “Antelope Canyon” te gaan bezoeken. We hadden dat kennelijk al eerder moeten reserveren, want alle tours die je daarvoor moet boeken zaten al vol. Bovendien ging het meer dan 100$ kosten en de reviews lieten blijken dat je als makke schapen door het geheel geperst zou gaan worden, om toch zo veel mogelijk mensen in korte tijd er doorheen te kunnen jagen ($$$...). Kortom: geskipt.

We zijn daarom direct doorgesjeesd naar Page, waar we de “Glen Canyon Dam” hebben bezocht, zeg maar een klein broertje van de Hoover Dam. Ook hier weer indrukwekkende verhalen over de constructie van de dam in de Colorado River, met o.a. de 18 doden die erbij zijn gevallen.

We zijn hier nu trouwens weer in de staat Arizona aangeland en dat betekent weer een tijdzone-grens over. We lopen nu weer 9 uur achter op NL.

Morgen gaat Egbert nog even de lucht in met een vliegtuigje bij de dam en de zgn. “Horseshoe Bend”, waarna we doorreizen naar de “Grand Canyon”, waarvan we verwachten dat het de apotheose zal gaan worden van al onze canyon-avonturen. We zien er naar uit.